اهمیت زبان فارسی و اهتمام ویژه به آن همیشه یکی از دغدغههای مهم رهبر انقلاب چه در سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و چه بعد از پیروزی آن بوده است. تا جایی که دلبستگی ایشان به زبان و ادبیات فارسی و تسلط رهبر انقلاب به شعر و ادب فارسی و سخن گفتن فصیح و بلیغ و نگارش شیوا و ادیبات ایشان بر کسی پوشیده نیست. ایشان گسترش زبان فارسی در دنیا را یکی از آرزوهای دیرین خود میدانند چرا که زبان از مهمترین و اصلیترین شاخصههای «هویت فرهنگی» یک ملت است که فرهنگ آن ملت در گرو آن است. زبان ملی یک کشور، رشتهی پیوند و رگ حیاتی یک ملت زنده است که تمام اقوام را با هر نوع لهجه و آداب و رسوم زیر چتر یگانگی و وحدت خود گردهم میآورد و از گسستگی جلوگیری میکند. یکی از ارکان اصلی هویت فرهنگی مردم ایران نیز زبان و ادبیان فارسی است. زبان فارسی بهعنوان زبان رسمی و ملی ایران شناخته شده است اما این هویت نه در حد یک کشور بلکه فراتر از کشور ایران نفوذ و جایگاه ویژهای دارد.
در کارنامهی هزارسالهی زبان فارسی، این زبان از سمرقند تا بغداد و از قسطنطنیه تا شبه قاره و چین، و از جنوب خلیج فارس تا آن سوی آمودریا، و از این سوی تا شبه جزیرهی بالکان نفوذ کرده و توانسته دهها و صدها شاعر، نویسنده، مورخ، جغرافیدان، عارف، پزشک، فیلسوف، ریاضیدان، مهندس و دانشمندانی پرشمار از تمامی علوم دیگر در دامان خود پرورش بدهد. تا جایی که رهبر انقلاب دربارهی وسعت قلمرو زبان فارسی میفرمایند: «یک روزی از چین تا روم و آسیای صغیر، مرز زبان فارسی را تشکیل میدادند. انسان میبیند که در دوران عثمانی، دیوان و مکاتبات آنها به زبان فارسی بوده است و شعرایی به زبان فارسی داشتند. بهترین شعرای بخشی از دوران عثمانی، شعرای فارسیگو هستند؛ وضع هند و شبه قارهی هند هم معلوم است. بنابراین نفوذ زبان فارسی بسیار بوده است.» اگرچه رهبر انقلاب از دوران طلایی زبان و ادبیات فارسی سخن میگویند و نفوذ زبان فارسی را از «از استانبول تا آسیای شرقی» دانستهاند که گسترش عظیمی در آن زمانها داشته است اما در مقابل از دوران سیاه و پسرفت این زبان نیز سخن به میان میآورند و دوران قاجاریه و پهلوی را یکی از عوامل انحطاط زبان فارسی در مقیاس بینالمللی برمیشمارند و میفرمایند: «قبل از انقلاب بر اثر تنگنظری و نادانی و بیسوادی مسؤولان کشور در دورهی اواخر قاجار تا آخر زمان محمّدرضا پهلوی، زبان و ادبیّات فارسی انحطاط پیدا کرد. با اینکه ما در همین دوره، انصافاً شخصیتهای خوب ادبی، شاعر و نویسندهی بزرگ هم داشتیم، لیکن از لحاظ گسترش سیاسی و از لحاظ قدر و قیمت بینالمللی، در پایینترین وضعیت قرار گرفتیم! علّت هم این بود که در مهد زبان فارسی - یعنی ایران - کسانی که متصدّیان امور بودند، از زبان فارسی تبرّی میجستند! این نهایت انحطاط است.» آرزوی دیرین رهبر انقلاب اهمیت زبان فارسی و اهتمام ویژه به آن همیشه یکی از دغدغههای مهم رهبر انقلاب چه در سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و چه بعد از پیروزی آن بوده است. تا جایی که دلبستگی ایشان به زبان و ادبیات فارسی و تسلط رهبر انقلاب به شعر و ادب فارسی و سخن گفتن فصیح و بلیغ و نگارش شیوا و ادبیات ایشان بر کسی پوشیده نیست.